بسیاری از ساختمان‌های پیلوتی در کره جنوبی از طبقه اول به عنوان پارکینگ استفاده می‌کنند تا فضای بیشتری برای پارکینگ فراهم کنند.
در این سازه ها از فوم عایق لوله ضخیم برای پنهان کردن فضای بالای پارکینگ استفاده می شود تا راندمان گرمایش بهبود یابد و از یخ زدگی لوله هایی که از فضا عبور می کنند جلوگیری شود. با این حال، اگر آتش‌سوزی رخ دهد، به دلیل ساختار داخلی تقسیم نشده، می‌تواند به سرعت گسترش یابد و تشخیص آتش‌سوزی ممکن است به تاخیر بیفتد.
علاوه بر این، سیستم‌های حفاظت آتش فعال در چنین فضاهایی اجباری نیستند، زیرا این فضاها مکان‌هایی نیستند که افراد در آن ساکن شوند. همچنین انجام فعالیت های اطفاء حریق، حتی در صورت تشخیص آتش سوزی، دشوار است، زیرا فضای داخلی به طور مستقیم قابل مشاهده نیست.
از آنجایی که عایق لوله در مقادیر کمتری در مقایسه با سایر مواد عایق مورد استفاده در دیوارها یا سقف ها استفاده می شود، نگرانی کمتری در مورد احتراق آنها وجود دارد. با این حال، به دلیل احتراق، این مواد می توانند شعله های آتش را به مواد عایق مجاور انتشار دهند و در نتیجه آتش را به سایر قسمت های ساختمان گسترش دهند. علاوه بر این، چکیدن مواد در حال سوختن نیز گسترش شعله را تسریع می کند.
در سال 2014، آتش ترمینال اتوبوس گویانگ با جرقه های جوشکاری در حین ساخت و ساز ساختمان داخلی در کره جنوبی شعله ور شد. سپس شعله از طریق مواد عایق به سقف پخش می شود. این حادثه آتش سوزی باعث اصلاح قانون در مورد استفاده از مواد عایق لوله شد.
در پاسخ به حادثه آتش‌سوزی، کدهای ملی ایمنی آتش‌سوزی در سیستم‌های حفاظتی آتش‌سوزی مبتنی بر آب مورد بازنگری قرار گرفت و بیان کرد که باید از مواد عایق با خاصیت ضد شعله استفاده شود.
در حال حاضر از مواد عایق لوله که آزمون اشتعال پذیری افقی را طبق استاندارد ISO 9772 گذرانده اند در ساخت و سازهای ساختمانی استفاده می شود.
با توجه به بررسی های میدانی انجام شده در تاسیسات تجاری، ساختمان های اداری، فروشگاه های بزرگ و ادارات دولتی، عایق لوله فوم پلی اتیلن برای تقریبا 80 درصد از لوله های مورد استفاده برای تاسیسات حفاظت آتش بر پایه آب استفاده می شود. در میان این موارد، 90٪ با یک نوار پلی وینیل کلرید (PVC) رنگی برای شناسایی مهر و موم شدند، همانطور که نشان داده شده است.
فوم پلی اتیلن که در فضای باز یا روی لوله های آب گرم نصب می شود را می توان با استفاده از یک پوشش فولادی گالوانیزه به ضخامت 0.3 میلی متر است، تکمیل کرد.
پوشش نه تنها از مواد عایق در برابر اشعه ماوراء بنفش یا آب باران محافظت می کند ، بلکه مواد را به لوله می چسباند. اگرچه مطالعات مختلفی در مورد آن انجام شده است.
ویژگی های هدایت حرارتی و رفتار آتش مواد عایق که در داخل و خارج ساختمان ها استفاده می شود، مانند PE، پلی اورتان (PU) و پلی ایزوسیانورات، مطالعاتی در مورد عملکرد واکنش به آتش عایق لوله انجام نشده است.
با در نظر گرفتن شرایط نصب مانند آب بندی نوار پی وی سی و روکش های فولادی گالوانیزه که معمولا در ساخت و ساز ساختمان استفاده می شود. در این مطالعه رفتار عایق لوله در برابر آتش با استفاده از نمونه های دایره ای شکل مطابق با استاندارد NFPA 274 مشاهده شد. سپس نتایج خود را برای بررسی خطر آتش سوزی واقعی بسته به شرایط نصب در هنگام استفاده از مواد یکسان مقایسه کردیم.
