مجموعهای از الیاف پلیمری مصنوعی رشد شده روی دانهها مانند پنبه خام، کاپوک و غیره مجموعهای که بهعنوان پوست ساقه گیاه رشد میکنند، مانند کتان، رامی، کنف، جوت و غیره. مجموعه فیبر از پوستههای میوه مانند الیاف نارگیل. از مهمترین آنها پنبه خام و در کنار آن کتان، جوت، کنف مانیل و رامی است.
پنبه خام برای مدت طولانی به عنوان ماده ای برای پوشاک استفاده می شود و منشاء آن را می توان به 2200 سال قبل از میلاد جستجو کرد. موی پنبه در طول رشد خود تقریباً استوانه ای است و دارای یک کانال مرکزی به نام لومن است.
هنگامی که از دانه جدا می شود، سلول به یک نوار مسطح فرو می ریزد که تحت تأثیر نور و هوا یک نوار مارپیچی نامنظم را تشکیل می دهد. الیاف پنبه دارای طول های مختلف هستند. اینها به نوع خاک، شرایط آب و هوایی، مدت زمان برداشت محصول و غیره بستگی دارد.
طول الیاف پنبه بر حسب طول منگنه بیان می شود. طول الیاف بسیار خوب 2 اینچ است. طول الیاف نیز به ظرافت الیاف بستگی دارد، قطر الیاف بلندتر خواهد بود. طول الیاف پنبه از 1200 تا 1300 برابر عرض آن متغیر است. معمولاً الیاف پنبه به رنگ سفید مایل به کرم است.
در میان الیاف طبیعی مهم، پنبه کمترین درخشندگی را دارد که البته با مرسریزاسیون قابل بهبود است. برای کاهش درخشندگی از مواد براق کننده استفاده می شود. الیاف پنبه به راحتی مشتعل می شوند و می سوزند و بویی تولید می کنند که از سوزاندن کاغذ یا چوب به دست می آید.
تا زمانی که دمای 120 درجه سانتیگراد نرسد، تغییر قابل مشاهده ای وجود ندارد. در این دما، پنبه پس از 5 ساعت قرار گرفتن در معرض مایل به زرد می شود اما تغییر کمی در استحکام نشان می دهد. در دمای 140 درجه سانتیگراد رنگ به قهوه ای تغییر می کند و قدرت را از دست می دهد. مجدداً وقتی برای چند ساعت در دمای 240 درجه سانتیگراد گرم شود، استحکام کامل خود را از دست می دهد.